" Fajny film wczoraj widziałam ( widziałem - w oryginale ) "...

Plakat fimu ( po polsku - " Eksplozja " ) - produkcja z r. 1995

 "Jeff Bridges i zdobywca Oscara Tommy Lee Jones odbiezpieczają zapalnik tego naszpikowanego akcją "pełnego napięcia, wgniatającego w krzesło dreszczowca, biorąc Cię jako swojego zakładnika na 120 elektryzujących minut" - oto kilka zdań o filmie spisanych z Netu.
Faktycznie mocny film, taki raczej męski i nawet nie chciałam go oglądać, a jednak ... zajrzawszy, zostałam do końca " wgnieciona " w fotel. Świetna obsada męska - ( jak wyżej +
stary, ale jary - Lloyd Bridges (senior )oraz też znany z wielu ról - Forrest Whitaker ( ciemnoskóry, charakterystyczny aktor).
A cała akcja na tle pięknej muzyki irlandzkiej, głównie zespołu U2 ( przynajmniej tego jestem pewna, ale może były jeszcze jakieś inne motywy muzyczne ? )
W temacie mej notki posłużyłam się cytatem z bardzo popularnego kiedyś ( "naj - starsi górale" może pamiętają )radiowego dialogu między panami: Andrzejem Zaorskim i Marianem Kociniakiem ( Dolas z " Jak rozpętałem II wojnę światową " - też już klasyka). Była taka audycja seryjna w Trójce - " 60 minut na godzinę "... A w niej bywał ten b.zabawny dialog o filmach, a szczególnie o tzw. MOMENTACH w tych filmach ( " a momenty były ?" - nieodzowne pytanie w tym dialogu, teraz KULTOWE, a przynajmniej częste w niektórych kręgach ).
W filmie wczoraj oglądanym typowych momentów nie było, ale zupełnie inne - ekscytujące, pełne grozy chwile. Na szczęście, ZŁO w osobie Tommy Lee Jonesa (jak zawsze SUPER) - zostało pokonane, aczkolwiek z trudem...
Właściwie, ogólnie biorąc, nie jestem miłośniczką takich filmów, bo - jako widz emocjonalny - jestem aż zmęczona napięciem. Wolę takie, jak opisany poprzednio - " Śniadanie na Plutonie ", a jeszcze bardziej np. ...   "Śniadanie u Tiffaniego" ( dawno temu i z Audrey Hepburn ).
P.S. nie zamieszczę żadnego wideo zespołu U2, bo mam jakieś trudności z niektórymi teledyskami, a poza tym nie mogłabym się zdecydować na wybór jednego... :/

" Breakfast on Pluto " - dodatek

Cillian Murphy - w roli Patryka vel Patrysi ( Kici )

Stephen Rea - w roli Czarodzieja ( magika )

Ale w muzyce tego filmu wiodącym motywem jest b.znany przebój - " Sugar Baby Love "
i nie mogę go TU, NIESTETY, zamieścić  ku ozdobie - po raz kolejny  nie przenosi się ten  wideoklip... za długi ? ...Czy co ?
Za to udało mi się przenieść TEN, który powyżej - no, i dobrze, też bardzo znany i reprezentatywny dla czasu akcji w filmie. Także występuje wśród innych, towarzyszących historii  głównej postaci.

My Fascinations ...

Śniadanie na Plutonie (ang. Breakfast on Pluto) – irlandzko-brytyjski dramat filmowy w reżyserii Neila Jordana z 2005 r. nakręcony na podstawie powieści Patricka McCabe pod tym samym tytułem.
Na ścieżkę dźwiękową filmu składają się popularne piosenki z lat 70., m.in. "Sugar Baby Love", "Children Of The Revolution", "Rock Your Baby", "Fly Robin Fly", "Fuck The British Army", "Les Girls".
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Powyżej tekst skopiowany - a od siebie dodam, że od emisji tego filmu w TVP Kultura,
nie tak dawno, nadal pozostaję pod jego silnym wrażeniem, bo ja - widz emocjonalny jestem . Określa się go  również  ( ten film ) jako komediodramat, ale do mnie nie dotarły wcale żadne zabawne akcenty;  natomiast los tego uroczego transwestyty - podrzutka, poszukującego prawdziwej rodzicielki, bardzo mnie wzruszył.  Nic nie wiem z autopsji

o tego typu ludziach, zetknęłam się z tym problemem głownie poprzez filmy, stąd też z dużą ciekawością, ale i  niepewnością,  zabierałam się do oglądania o bardzo późnej porze - jak to często bywa z interesującymi programami w TV. I w końcu mnie to właściwie pasuje ( nocny marek  - a raczej "marka ";) ) , a tym bardziej nie w zimie...
W obsadzie filmu znalazłam dwa dobrze  mi znane nazwiska
wykonawców - Liam Neeson  i  dawno niewidziany - Stephen Rea ( częsty aktor u tego reżysera, podobno... ).  Natomiast zupełnie nie kojarzyłam, że odtwórca głównej roli -  Cillian


Zdjęcie aktora w roli z filmu



Zdjęcie prywatne aktora

Murphy ( jakie irlandzkie imię ! ) mógłby mi być znany z filmu  " Wzgórze nadziei ", ale  nie był i patrzyłam na niego,  zafascynowana ,  jak po raz pierwszy...To właśnie jego zasługa ( rocznik - 1976 ), że tak emocjonalnie mocno przeżyłam dzieje tej postaci;  i aż trudno mi było uwierzyć, że ten aktor to autentyczny facet, żonaty i dzieciaty ( poczytałam zaraz po filmie - o nim i o całości w ogóle ). Według mnie, wybitna kreacja aktorska i nie pomyliłam się, został doceniony przez prawdziwych znawców i nominowany do Złotego Globu.

Ponieważ jako maniaczka - melomanka, zachwycona byłam także znaną mi sprzed lat muzyką  w tle, więc kilka utworów znalazłam wkrótce na niezastąpionym ( dla mnie, przynajmniej ) Youtubie. Niestety, na razie, jeszcze niektórych nie odkryłam, ale nadal szukam, zawzięłam się.
Poza tym chciałabym jeszcze raz zobaczyć film, tym bardziej, że kawałek początku po prostu przegapiłam.

Będę go teraz poszukiwać po wypożyczalniach... może gdzieś niedaleko, bo przecież nie po całym mieście, co to ... to nie.

Charles Lindbergh - niesamowity człowiek, co za życiorys ( a jaki wygląd !!  )



Jak wyżej -  oczytałam się dziś w Necie na jego temat

Dzisiejsza fascynacja tą postacią zabrała mi sporo czasu przy kompie ( lubię to - jak na Facebooku w zwyczaju ) ,  a przyczyniło się tu wspomnienie, związane z osobą  wspomnianego wyżej aktora irlandzkiego - Stephena Rea, którego przed laty zapamiętałam z filmu o porwaniu dziecka Lindbergha ( głośna afera z lat 30- tych ).

Ale o tym tudzież innych fascynacjach ... kiedyś, czyli dalszy ciąg nastąpi...