wtorek, 31 lipca 2012

A'propos - " śmiech to zdrowie "

Na pewno to wymyślony przez kogoś fotomontaż - ba, czego to ludzie nie wymyślą... !
Wygląda na to, że powyższa małpa, przy pomocy typowych dla ludzi używek, ma sobie poprawić humor - a może to raczej patrzący na nią mają poprawić SOBIE humor ?
A jak JA SOBIE poprawiam nastrój, gdy zasiądę  przed komputerkiem ( właściwie juz w tym momencie nastrój mi się poprawia ) i co także radzę mym czytelnikom ( również tym zupełnie przypadkowym ) - wyrażę to przy pomocy nieco rymowanej frazy:
- Gdy Ci smutno lub - by z GNIEWU sami diabli Cię nie wzięli...
nie zwlekając - moim zdaniem - czytaj :  bloga   BARBARELLI  -

A oto namiar na ten blog - tryskający specyficznym dowcipem i na pewno poczuciem humoru jego AUTORKI :


http://barbarella.blog.pl/

 Jak widać jest to blog z
innej domeny czy też tzw.blogosfery niż ten blogger
.com, z której to domeny aktualnie korzystam, a zaczynałam swój blogowy żywot pod koniec r.2007 właśnie na blog.pl

To tylko  taka moja całkiem luźna porada, bo głównie w celu rozluźnienia INNYCH tutaj
opublikowana.
Poza podanym wyżej adresem JA  sama także bardzo często zaglądam na adres następujący ( i myślę, że wielu czytelników też tak czyni ) :
http://czarnypieprz.blogspot.com/

 I pod tym adresem można się nieźle ubawić - kapitalne wtręty graficzne, rysuneczki bardzo charakterystyczne i przezabawne.

*****                      *******                            ******               ******

sobota, 28 lipca 2012

Olimpiadę...czas zacząć ( da... i ...pajechali )


Dziś w wyszukiwarce Google - logo ŁUCZNICTWA - dyscypliny sportowej dla nas  na ogół
korzystnej. Zdjęcie wyżej - iluminacja nad stadionem londyńskim ( z Netu )

Jeden z widoczków pięknego widowiska z otwarcia Olimpiady  - London 2012
 w TVP 1. Prawie usnęłam około północy przed telewizorem i , niestety, nie doczekałam wkroczenia polskiej reprezentacji na  stadion olimpijski UK...na pewno godnie wkroczyli byli...
 Natomiast widowisko, obrazujące dzieje UK - łącznie z lotem Elżbiety II na spadochronie -
uważam za baaardzo atrakcyjne, pouczające w dziedzinie historii...z wykorzystaniem efektów techniki XXI w.
Kto nie widział w okienku tv ...  "ten  trąba ", ale to nie moja sprawa... i pardon za porównanie !

czwartek, 26 lipca 2012

Migawki z życia ... kalejdoskop wydarzeń

Było to 8 lat temu  -  24 lipca dzień narodzin mego wnuczka Kubusia ( zdjęcie powyżej - jeszcze
w szpitalnym łóżeczku ) i dom udekorowany przez 9-letnią wtedy siostrzyczkę  na jego przybycie.
Zdjęcia sprzed lat, zaś przedwczoraj ( no, tak - to już było przed dwoma dniami ) sympatyczna
rozmowa ( przez telefon ) z 8-letnim jubilatem zachwyconym nową grą  ( rozgrywki w piłkę nożną z zastosowaniem specjalnej konsolety - babcia z trudem TO ogarnia, choć dołożyła się finansowo do prezentu na urodziny - wprawdzie na odległość, bo daleko mieszkamy ). W każdym razie doznania aktualne miłe, pogodne - jak i te wspomnienia sprzed lat i pojawienie się nowego człowieka w rodzinie.  Ale życie  to mozaika wydarzeń  - radość i smutek - przyjścia na świat...i odejścia z niego, powitania i pożegnania. Gdy 24. lipca cieszyły mnie urodziny wnuczka, wiedziałam  już , że następnego dnia - 25. będę uczestniczyć w pogrzebie  mej pierwszej bratowej, matce mej bratanicy - chrześnicy, z którymi nadal , od lat,  utrzymuję zażyły kontakt.
Powyższe zdjęcia obrazują zgrzytliwe kontrasty różnych miejsc na   cmentarzu ( choć to nie ja jestem autorką tych zdjęć, ale mam je w swym folderze o cmentarzach ), zamieszczone w celu przybliżenia atmosfery tego wczorajszego dnia i mojej wędrówki przez jeden z naszych miejskich cmentarzy.
Wzięłam udział w tym pogrzebie, choć było to dla mnie bardzo niełatwe - z powodu dusznego upalnego dnia i mego w związku z tym nie najlepszego stanu zdrowia.  Wprawdzie już ponad 30 lat temu rozstali się z mym bratem, ale moja pierwsza bratowa była także kiedyś moją uczennicą w szkole zawodowej ( 6 lat mej nauczycielskiej drogi ), młodszą ode mnie o 9 lat i nasza zażyłość  trwała do tej pory. Jeszcze całkiem niedawno opowiadała mi telefonicznie o swych perypetiach zdrowotnych i fatalnych , wręcz oburzających przykładach trudności w diagnozowaniu i leczeniu jej dziwnej choroby ...  ale  o zgonie, chyba , nie  myślałyśmy wtedy - że to już ...tak prędko.
Wczoraj przy pochówku jej zaledwie 7- letnia wnuczka ( właśnie pójdzie do szkoły ) wyraźnie sprawiała wrażenie  osoby  zdumionej tym wydarzeniem  i jeszcze nie ogarniającej  świadomością, że nie będzie już codziennie widywać babci w domu ( bratowa mieszkała nadal razem z córką i jej rodziną ).
I takie to moje niewesołe refleksje o życiu i jego różnych aspektach  - bo np. to już  dziś  z kolei dzień imienin mojej córki ... istny kalejdoskop, huśtawka wydarzeń, spraw, przeżyć...

środa, 18 lipca 2012

Z ziemi włoskiej ...w stronę polskiej...

Kilka fotek z tegorocznego pobytu mej Rodzinki w klimacie śródziemnomorskim Półwyspu Apenińskiego -  podróż przez cały prawie bucik - spod obcasa, czyli z południa na północ ku granicy ze Szwajcarią. Kilka powyższych fotek - łącznie z tą na
stronie tytułowej  - z aparatu mej wnuczki, przesłane niedawno w e'mailu. Na fotkach
uliczki jakiegoś z miast,  chyba już z Lombardii....Olga nie napisała - może nie była pewna... wśród wielkiej ilości napstrykanych zdjęć .
Ale cechy śródziemnomorskie widoczne - roślinność...no i ten tytułowy widoczek na morze - Ładne, owszem...

poniedziałek, 16 lipca 2012

załącznik do poprzedniej notki - tradycyjny utwór gratulacyjny

Dodatkowy bonus dla Pań nagrodzonych orderem Kamelii Japońskiej - śpiewa sir Cliff Richard

Nagrody za rozwiązanie zagadki - dla beaty i Oli - ex aequo

Order Kamelii Japońskiej dla  beaty za I miejsce w rozwiązaniu zagadki u Kwoki
Order Kamelii Japońskiej dla OLI za  I miejsce w rozwiązaniu zagadki  u Kwoki

Tak więc obie Panie równolegle otrzymują niniejszym tytuł Damy Kameliowej od Kwoki za zasługi na jej blogu - moje Gratulacje oraz buziaczki  ;)))

niedziela, 15 lipca 2012

Z ziemi włoskiej...do polskiej, czyli geneza notki z zagadką

Z Bari, Mediolanu  na włoskim bucie - do Krakowa, do Polski: aktualnie mój syn ze swą rodzinką,
 a  niegdyś mediolańska księżniczka - Bona Sforza
Bari - półkrwi wilk i pies,  z dalszego ciągu dziejów Szarej Wilczycy, książki z dzieciństwa, mojego
oraz moich dzieci ( zdjęcie okładki z Netu )
Jeden z zabytków w Bari - zamek mediolańskiego rodu Sforzów władającego - w księstwie Bari
t
Miejsce pochówku  polskiej królowej Bony - jako księżniczki Sforza  - w jednej z bazylik w Bari
 ( zdjęcie z Netu )
Najbardziej znany portret królowej Bony ( Muzeum Czartoryskich  w Krakowie )
Raczej nieznany wizerunek młodej księżniczki Bony Sforza ( z Netu )
Mediolan - Milano - widok ogólny z zamkiem Sforzów na pierwszym planie
( zdjęcie z Netu )
Widok zamku rodu Sforzów w Mediolanie ( zdjęcie oficjalne, z Netu )
Skąd  zrodził się we mnie pomysł tej zagadki z nazwą Bari ?  Jak najbardziej ma to związek z mym życiem rodzinnym ( najogólniej  - trochę, a nawet bardzo  " świecę światłem odbitym " , czyli, bez przenośni,  żyję doznaniami bliskich, np. podróżuję w myślach ...za nimi, a oni naprawdę w realu ).
Jakiś czas temu Syn przekazał mi wiadomość, że na około 3 tygodnie w lipcu planują rodzinny pobyt w Italii z powodu jego służbowej delegacji na  2- dniową konferencję naukową gleboznawców w Bari,
prawie na czubku włoskiego bucika. Padło między nami  w tej rozmowie pytanie, z czym się nam kojarzy nazwa BARI i okazało się , że oboje mamy bardzo miłe wspomnienia o jego dziecięcej fascynacji i wzruszeniu wokół postaci - Szarej Wilczycy i  jej synka o imieniu Bari,  jako istotnego wzorca miłości rodzinnej, roli matki...itp.
 Ale przecież miasto Bari , jako miejsce tej międzynarodowej konferencji ( jakiś czas  temu takowa
odbywała się w grodzie Kraka pod egidą UJ, a ja wtedy opiekowałam się wyjazdowo  bardzo małoletnią wnuczką, bo moja synowa też akurat była służbowo poza krajem, a syn właśnie na tej konferencji i to mocno zaangażowany - przy okazji  ta dłuższa dygresja ) ...otóż miasto Bari ma spory związek z historią Polski, więc to ciekawostka dla rodaków na ziemi włoskiej.
I nagle ... EUREKA !!
I...właśnie TU NAGLE MNIE OLŚNIŁO...i zakiełkował pomysł tej rebuso - zagadki ( taki twór mej produkcji ),  która wystąpiła jako temat mej przedostatniej notki i nawet znaleźli się czytelnicy, którzy się z nią zapoznali, a niektórzy ( konkretnie - niektóre ) podjęli się  rozwiązania i udzielenia odpowiedzi.
 Rozwiązanie zagadki nie sprawiło zwyciężczyniom  żadnych trudności, a obydwie same okazały się bardzo pomysłowe i dowcipne.
 W poprzedniej notce wprawdzie ogłosiłam oficjalnie finał, ale jeszcze raz TU podaję do wiadomości :
 I miejsce ex aequo   -  beata ( imię małą literą - właśnie tak )  i Ola ( czyli " łeb w łeb " - tak sprawiedliwie oceniłam ).
Ogłaszam niniejszym także, że dla każdej z Pań przewiduję w najbliższej notce -  po ładnym obrazku z KWIATKIEM ,  z możnością skopiowania sobie do własnego komputerka... oraz ponownie GRATULUJĘ !

PS -  moje rodzina już  aktualnie w drodze powrotnej z ziemi włoskiej do polskiej...i już są właśnie
w  Mediolanie, rodowym mieście narodzin królowej Bony ze Sforzów ( czyli Bari z nagrobkiem już daleko za nimi - a między oboma miastami zaliczone uroki Toskanii .) Niestety, zdjęcia przez nich zrobione, otrzymam dopiero za jakiś czas, dlatego też w mojej notce same  oficjałki z różnych stron Netu, łącznie z Wikipedią.

sobota, 14 lipca 2012

Notka - przerywnik między tematami - na cześć Secesji

Salon z pałacu I.Poznańskiego - a'propos  łódzkiej secesji
secesyjna grafika Stanisława Wyspiańskiego
Na dzisiejszej wyszukiwarce Google - 150 rocznica  Gustava Klimta - jeden z twórców i przedstawicieli secesji w malarstwie ( w ramach modernizmu w Europie ). Jestem wielbicielką secesji - także w sztuce użytkowej i architekturze ( co widać w Łodzi po- fabrykanckiej, w pałacykach, willach, a także kamienicach np. na Piotrkowskiej )
przykłady twórczości Gustava Klimta

środa, 11 lipca 2012

Notka - zagadka... czyli TAKI POMYSŁ ( głupi...? )

Po prostu zdjęcie okładki książki ( raczej dla czytelnika młodzieżowego ), kiedyś bardzo popularnej, z tego , co sama wiem  - jak jest obecnie, tego nie wiem... ?
 Na szczęście dla mojego pomysłu udało mi się znaleźć w Necie świetne zdjęcie pod hasłem :
WŁOSZCZYZNA , czyli inaczej po prostu podstawowe warzywka na wszelkie wywary, zupki czy nawet sałatki. I niekoniecznie we Włoszech, a również w naszym kraju, ale, wedle  historyków,
dopiero ...gdzieś od XVI w.

Po zamieszczeniu powyższych zdjęć wyjaśniam, jakiż to pomysł zalągł się był w mym umyśle  w odniesieniu do notki, o napisaniu której myślę od jakiegoś czasu z powodu pewnych wydarzeń. Ale właśnie  nie o owych wydarzeniach  aktualnie napiszę, a jeśli w ogóle, to na pewno nie teraz...
Nasunął mi się mianowicie pomysł na  notkę - zagadkę , z którą  zostawię Państwa - ( ewentualnych
Czytelników, którzy  może podejmą tę zabawę...może , a jeśli nie...no to  - nie wiem ? )
Pytanie  z tej oto zagadki, podpartej zamieszczonymi obrazkami, brzmi :
 JAKI WYRAZ  ( rzeczownik tzw. własny, czyli nazwa  ) jest wspólnym mianownikiem między treścią  ( a głównie bohaterką ) tej książki a  włoszczyzną w Polsce ?
To ja się na razie oddalę do innych spraw, a najpewniej w stronę mebla do spania  i wrócę tu jutro, a może i po kilku dniach... w zależności od ...hmmm efektu  tej, powiedzmy ...nietypowej  notki.
Bez względu  na postawę Państwa wobec zagadki , oczywiście, odpowiedzi na nią udzielę...

piątek, 6 lipca 2012

Obrazkowy aneks do poprzedniego posta...

Taormina na Sycylii - widok na zatokę
Galapagos - raj żółwi
Szmaragd - wyżej bryłka  minerału, niżej - w oczku pierścionka
Przykład  fiordu norweskiego (  jest książka  pod  uroczym tytułem - " Nad dalekim cichym fiordem"  - lubię TO )
Riwiera - czyli po prostu wybrzeże i może być np. Lazurowe Wybrzeże  ( oo - LAZUR  - to też pięknie brzmi jako wyraz )
Przykład z malarstwa dla słowa  SERENADA  -  obraz pt. "Hiszpańska serenada "( autor niezbyt znany, a przykład z Netu )
Madera ( w oryginale z portugalskiego Madeira ) - syntetyczny kolaż
Zaułek  z kotami na Krecie ( ze zbiorów Córki )
*****************
Ponieważ  w poprzedniej notce ( poście - jak kto woli ) pisałam dość ogólnie o wielu pięknych miejscach na raz, a także o pięknie brzmiących wyrazach,  które są ich nazwami, miałam potrzebę, aby dodać jeszcze ten ilustracyjny aneks do pojęć w niej użytych.

wtorek, 3 lipca 2012

Motyw zachwytu nad przyrodą - konkretnie : środziemnomorską

 JEDNO Z MYCH ULUBIONYCH ZDJĘĆ Z POBYTU CÓRKI MEJ - NA KRECIE -
TO JEST DOPIERO BUJNA  ROŚLINNOŚĆ
Rododendron ( różanecznik ) - można już spotkać w naszych ogrodach ( postać hodowlana ), choć nie osiąga aż takich rozmiarów jak w ciepłym klimacie
Urocza pnąca bugenwilla
Rododendron - W INNYM KOLORZE
Bugenwille -  typowe rośliny ozdobne w krajach śródziemnomorskich, choć  pierwotnie występujące w Ameryce Południowej
(
Oto podsumowanie, synteza wrażeń wzrokowych tych samych znajomych po ich ostatnim pobycie na Cyprze
Na Majorce  - ze zdjęć znajomej pary z minionego roku
Moje refleksje w związku z powyższym wyborem zdjęć ,  zdjęć od podróżujących po świecie moich BLISKICH i ZNAJOMYCH ( chce się, oczywiście, dodać KRÓLIKA - w zastosowaniu do mej osoby). Moja niemobilna osoba  z powodu braku własnych wrażeń podróżniczych i fotek, chętnie zachwyca się  cudzymi i w pewnym sensie poznaje świat za pośrednictwem ich doznań i spostrzeżeń.

Na razie oddaliłam się od niedawnego cyklu zdjęć z motywem zabawnym ( ale - niebawem jeszcze na pewno doń wrócę ), a to pod wpływem uzyskanego od znajomych tego kolażu - składanki -  i jak tam zwał - jako syntetycznego podsumowania wrażeń z Cypru i wyrazu podziwu dla piękna roślinności tej znanej i chętnie zwiedzanej wyspy ( sami tak nazwali ten zdjęciowy miks, własnej  produkcji ), na  której byli niedawno, korzystając, jak to teraz bywa, z usług biura podróży.
A ponieważ kraje z obszaru basenu M.Środziemnego ( także i spoza Europy ) od jakiegoś czasu stały się miejscami licznie odwiedzanymi przez ludzi z mego kręgu, chcąc nie chcąc ( a bardziej jednak chcąc ) zaczęłam je również pośrednio zwiedzać. Przy okazji nasuwają mi się wspomnienia pewnych książek z minionych lat ( mej młodości z lat siermiężnych, gdy podróże zagraniczne mało dla kogo były dostępne ), powieści,  w których  zachwyciły mnie opisy przyrody - krajobrazu, flory i fauny -
zostawiając trwały ślad w pamięci. I np. do takich utworów należy powieść  - " Prządki księżycowe " - ( autorki - Mary Stewart, dość popularna niegdyś ), do przeczytania której skusił mnie tytuł, fascynujący, w/g mnie.
Tu pozwolę sobie na pewną dygresję, a mianowicie : mam od dziecka taką skłonność do zachwycania się słowami, ich brzmieniem, które wywołuje we mnie  uczucie zachwytu, obrazowych skojarzeń, które nie zawsze potem się sprawdzają w zbliżeniu do ich znaczenia. Dotyczy to pojedynczych wyrazów ( głównie nazw - czyli imion rzeczy, zjawisk - najogólniej po prostu rzeczowników ), typu :
np. szmaragd, serenada, fiord , riwiera,  cyprys ,Taormina * - w tym wypadku podobnie jak p. Maria Czubaszek, itd...itd...itd . A także pewnych związków wyrazowych, co często dotyczy także tytułów książek, filmów - np " Serenada w Dolinie Słońca "...itp.
Pamiętam z dzieciństwa zachwyt przy katalogu w bibliotece szkolnej nad tytułami książek Arkadego Fiedlera, jak np. " Ryby śpiewają w Ukajali ", " Kanada pachnąca żywicą ",a potem się okazało, że w czytaniu nie utwierdziły we mnie  tego zachwytu ( akurat zdecydowanie wolałam wtedy fikcję literacką od dokumentu czy reportażu ). Ale ten tytuł  - " Prządki księżycowe  "  -  Mary  Stewart  nie zawiódł mych oczekiwań, zaś treść  przybliżyła czar greckich wysp ( tu Krety )  i właśnie roślinności śródziemnomorskiej, zaś do pięknych słów dołączyła nazwę  BUGENWILLA. Nazwy RODODENDRON, OLEANDER, TAMARYSZEK - także brzmią dla mnie pięknie, a same rośliny , bujnie i różnokolorowo kwitnące, świetnie z nimi harmonizują.
Zaocznie zbliżyłam się do wysp greckich - Krety, Rodos, do  Balearów i Kanarów, a także  - Madery, Sycylii - dzięki podróżom moich dzieci ( a nawet wnucząt, taak )... I TO MNIE CIESZY. W pewnym stopniu realizują MOJE niespełnione  pragnienia i dzielą się ze mną swymi wrażeniami, także utrwalonymi na zdjęciach, slajdach ( naoglądałam się np. obrazków z Madery na ścianie w mieszkaniu syna ).
Sama nie podróżuję, ale interesuje mnie świat  - zabytki, przyroda, obyczaje...

PS - * Taormina - w książce " Każdy szczyt ma swój Czubaszek "  -  autorka wymienia dwa najpiękniejsze dla niej słowa -  " Taormina  oraz  Galapagos " ( niewątpliwie żartem, jak to u p.Marii ")