 |
| Plakat towarzyszący spektaklowi w dn.12. 12.b.r. w warszawskim Teatrze Dramatycznym |
 |
| Męska obsada przedstawienia - " Smuteczek, czyli Ostatni Naiwni "( brzeg lewy- Tomasz Kot, brzeg prawy - Adam Sztaba ) A jednak kogoś pomija to zdjęcie... ale widzimy go na zdjęciu poniżej ( Grzegorz Małecki, dorodny syn Anny Seniuk ) |
 |
| Prowadzący spektakl, czyli młodsza , współczesna replika Dwóch Starszych Panów -_ Grzegorz Małecki i Maciej Stuhr ( reżyser całości ) |
 |
| Wykonawcy nowej wersji utworu kabaretowego - "Taka gmina ". Jedynie Z. Zamachowski występuje w tej samej roli, w tym samym miejscu ( na ławce, z której zręcznie spada ) w dawnej wersji oraz w nowej z obecnego spektaklu |
 |
| Dawno temu...na sankach z wnuczką |
 |
| Widok z mojego okna |
 |
| zmartwienie Trzech Króli |
 |
| Świąteczny dom |
 |
| Zbliżenie fragmentu poprzedniego zdjęcia |
 |
| BIAŁE ŚWIĘTA ? Chwilowo tak wlaśnie się zapowiada na Ziemi Łódzkiej, to znaczy troszkę podobnie - nie tak puszyście - jeszcze nie... Ale kto wie ? |
 |
| O tempora...o mores - świąteczna choinka... na Placu Czerwonym !!! ( oczywiście zdjęcie z Netu ) ***** |
 |
| Śliczny zimowy obrazek z Japonii - zamieszczony tak sobie - KU OZDOBIE... |
 |
| karp " pełnołuski " |
 |
| karp królewski - taka odmiana w hodowli |
 |
| pierwsza papużka - nimfa o imieniu Pompon w domu Córki |
 |
| kolejna nimfa u Córki, nazwana Józek Skrzek ( zdecydowanie " ostry "samczyk, obecnie ojciec dwójki dzieci z kolejną młodą nimfą - bananową Patusią, zdjęcie powyżej ) | <><>
 |
| króliczek dzieci mojego Syna ( niestety zagościł na krótko ) |
 |
 |
| Pięknie kwitnące rośliny doniczkowe, typowe w okresie późnojesienno - zimowym w naszych kwiaciarniach, często nabywane dla solenizantów tego okresu przez wybierających się w odwiedziny do nich. Jako zimowa Maria bardzo często bywałam obdarowywana doniczką CYKLAMENA PERSKIEGO, a czasami ( szczególnie dawniej ) bez doniczki - w postaci bukieciku z samych kwiatków przybranych, na ogół, gałązkami - też uciętymi - z asparagusa. Faktycznie, bardzo dawno nie widziałam już takich propozycji w kwiaciarniach, a nawet samego ASPARAGUSA do nabycia. |
 |
| Roślina doniczkowa o trudnej ( do spamiętania) nazwie - ZAMIOKULKAS - |
  |
Lampka czerwonego półwytrawnego lub półsłodkiego wina ( osobiście wolę od niektórych bardzo wytrawnych ) na toast za wczorajsze solenizantki , czyli Marie, Marysie, |
 |
| Oto JA - wczorajsza solenizantka Maria, zwana Marylką ( poważniej Marylą, dowcipnie - Mańką, Maniutką, a nawet Maryjanną ) . Zdjęcie z cyklu - powrót do przeszłości, z folderu " Wspomnienia " ( jedno z sesji zdjęciowej u koleżanki -AD 1962 ). Na głowie słomkowy abażur z nocnej lampy, zaś w charakterze ozdoby naszyjnik - rękodziełko zdolnej koleżanki ze studiów. |
 |
| To zdjęcie znalazłam pod adresem wysyłkowej księgarni Merlin.pl obok informacji o płytach DVD z utworami w wykonaniu Maryli Rodowicz. Składanka kilku fotografii także z młodości artystki, również wczorajszej solenizantki i do tego jubilatki, bo to również jej dzień urodzenia w 1945r. ( trooochę później ode mnie ) i to imię Maria, de facto, nadano jej dlatego, a na drugie Antonina. Ja zaś mam tylko jedno imię, z którego w dzieciństwie nie byłam zadowolona, a szczególnie, gdy ktoś zwracał się do mnie per "Marysia " ( w rodzinie zawsze nazywano mnie - Marylka - i ta wersja jeszcze mi w miarę odpowiadała ). Do pewnego czasu imię Maryla kojarzyło mi się jedynie z postacią literacką, mieszkanką Zielonego Wzgórza z książek o Ani Schirley, osobą surową i wielce poważną, z którą trudno mi się było identyfikować . Ale gdy do mej wiedzy dotarło, że wielki wieszcz Adam Mickiewicz kochał się ( to cóż, że nieszczęśliwie ) w niejakiej Maryli W. i była muzą dla jego poezji,zdecydowanie poczułam się dowartościowana, jako nosicielka tego JUŻ ROMANTYCZNEGO IMIENIA. A jeszcze później pojawiła się śliczna piosenkarka Maryla Rodowicz, która mnie, chyba najpierw, oczarowała piosenką: - " Mówiły mu , że łotr, mówiły mu, że drań " , co miało zresztą związek z moją pewną wakacyjną znajomością nad Bałtykiem. Wieele lat minęło od tamtej pory, słynna Maryla ma 66 lat - nie do wiary, nie do wiary..., JA się zdecydowanie bardziej zmieniłam zewnętrznie w porównaniu z nią, gdy spoglądam, choćby, na to swe zdjęcie zamieszczone powyżej... A tymczasem Maryla R. - jak przysłowiowe wino - im starsze, tym lepsze - no, może prawie, bo trochę jej tej urody i głosu też ubyło - cudów nie ma...  Dla mnie te zdjęcia są REWELACYJNE i zdumiewające, tym bardziej, że jakiś czas temu zabroniłam memu własnemu SYNOWI fotografowania mej osoby z niewielkiej odległości i do tego bez obróbki w specjalnym programie ( fotoszop czy jakoś tak ? ) |
 |
| Wina, które lubię w ostatnich latach , bo w czasach mej młodości ( np. w latach 60 -tych ), a zaczęłam pić dopiero w latach studenckich, inne marki i gatunki panowały na naszym rynku, zdecydowanie wiodły prym werhmuty jugosłowiańskie - " Bachus ", " Istra ", "Badel " ( zwany badylem ), trochę też bułgarskie i węgierskie - np. " Egri Bikaver " ( wyjątkowo lubiane, choć wytrawne, popularnie zwane " bycza krew ", zresztą do tej pory głowa byka na etykiecie ). Nikt z nas nie znał tak popularnej dziś Kadarki - w różnych odmianach i cenach ( ale raczej tanie i niezłe, choć to kwestia gustu ) |
